Bir çocuk düşünün, 13 - 14 yaşlarında.. Ertesi gün okul olmasına rağmen geceyarısı hala bilgisayarının başında.. Annesinin "haydi yat artık" komutları, beyninde şimşek gibi çakıyor. Hayır, niye ona emir veriyorlar ki; o büyüdü artık. Kendi sınırlarını kendi seçebilir, yatma saatini kendi belirleyebilir. Hatta odasını bile sadece kendi istediği gibi düzenleyebilir ya da dağıtabilir, özgürlüğüne sahip bir birey o artık.. O artık büyüdü efendim.. Çocuk değil artık (00:38'te Ay ve Uranüs arasındaki kare). Hatta bunu isyankar bir şekilde dile bile getirebilir. Ne kadar geç de yatsa sabah erkenden kalkıp, sınıfındaki yerini alacak; bunu biliyor. Öğretmenine, ödevlerini sunacak; sorumluluklarının farkında (08:43'te Ay ve Satürn arasındaki üçgen açı). Dikkatle dersleri dinleyip, öğrenmesi gerekeni öğrenecek. Ancak bir ders sonra ki sınavda maalesef iki soruyu boş bıraktı; belki o konuyu çalışmamıştı.. Hiç de sevmediği bir konu.. tühh.. Galiba karne notunu etkileyecek bir sınav bu (09:06'da Ay Düğümlere sert bir kare yapacak).. Bu düşük notu, sonradan düzeltmekte zorlanabilir; ahh keşke daha iyi çalışsaydı.. Öğle saatlerinde arkadaşları ile bir araya gelen bizim haylaz; onlarla lafladı.. Belki o yapamadığı soruyu da sordu; o kız hakkında bir dedikodu da duydu.. Arada telefonuna gelen mesajlara da bol uzun cevaplar yazdı. Bayılıyordu bu arkadaş sohbetlerine; bir de baktı ki az kalsın ders zilini kaçırmak üzere, hiç ayrılmak istemiyordu arkadaşlarından (12:59'da Ay ve Merkür arasındaki sert kare)... Akşam evde olanları babasına anlattı; neden ve nasıl o soruyu cevaplayamadığını bile itiraf etti. Babası bu akşam anlayışlıydı. Kendisi de artık üzülmeden hatasını anlıyor ve ne yapması, nasıl çalışması gerektiğini biliyordu (21:38'de Ay ve Güneş arasındaki ılımlı etkileşim). Babası ona isterse derslerinde yardım edebileceğini bile söylemişti.. Hatta istersen dedi babası gel şimdi bir gözden geçirelim yanlışlarını; belki öğretmen tekrar sorar filan, konuyu anlamış olursun.. Evet diye düşündü çocuk. Bu konuyu halletmeden bir sonrakilere geçmemeyeyim; önce yapamadığımı halledeyim (Ay Güneş açısından sonra boşluğa giriyor ve günü açısız tamamlıyor.).. Çabucak anladı, o çözemediği soruyu.. Vee mutlu olarak yatağına koştu.. İçi sıcacıktı.. duygusal olarak kendini güvende hissediyordu.. Evet, gün içinde iniş çıkışlar, duygu anaforları yaşamıştı ama.. şimdi huzurluydu.. (Ay tüm gün Yengeç burcunda).
Gün başlangıcındaki Uranüs karesi beni de değişik bir şekilde yazmaya yöneltti.. Umarım seversiniz.. Siz de, bu çocuğun yerinde kendinizi düşünün.. Ama ne yapın edin, gün sonunda başınızı yastığınıza huzurla koyun..
Astrolozi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder